منیزیم یک کاتیون فلزی دوظرفیتی است. محصولی که می تواند در متابولیزم، کنترل قند خون، تنظیم چربی و عملکرد سیستم اعصاب دخیل باشد. منیزیم در عملکرد بسیاری از کانال های یونی وابسته به ولتاژ دخیل است. منیزیم در کنار کلسیم برای تنظیم تون عضلانی اهمیت دارد. منیزیم مانع از تشنج می شود. منیزیم می تواند عضلات را شل کند و از بروز سردرد پیشگیری کند. به خصوص برای تسکین سردرد های میگرنی. منیزیم نقش مهمی در کمک به کنترل صرع دارد.
منیزیم یک کاتیون دو ظرفیتی است. این ماده در بسیاری از منابع طبیعی حضور دارد. از جمله در شیر و لبنیات و نیز حبوبات و مغز ها. این ماده مهم یکی از اساسی ترین مینزال های بدن ما به شمار می آید. با بروز اختلالات کلیوی مقدار این مینرال بسیار مهم در خون می تواند دچار نوسان شود. منیزیم به راحتی می تواند به کنترل علائم سندرم تخمدان پلی کیستیک کمک کند.
به همین دلیل از این ترکیب به همراه برخی ترکیبات دیگر در فرمولاسیون مکمل هایی مانند اینوپرگنا استفاده می شود. ساشه اینوپرگنای دارو افشان شایگان یکی از محصولات بسیار مناسب برای کمک به کنترل علائم سندرم مزبور است. این محصول علاوه بر منیزیم، حاوی میواینوزیتول، فولات نسل چهارم و زینک می باشد. این محصول می تواند به واسطه حضور میواینوزیتول خالص و منیزیم در
منیزیم یک ترکیب بسیار مهم برای تنظیم فعالیت گیرنده های مغز است. بدون منیزیم عملا بسیاری از ارتباطات عصبی قابل برقرار شدن نیست. منیزیم در صورت نبود می تواند باعث فعال شدن گیرنده هایی شود که زمینه ساز تشنج یا صرع می شوند. وضعیتی بسیار خطرناک. منیزیم در صورت کم بودن می تواند سبب ساز برخی انواع فلج سخت شود. منیزیم اثرات ضد التهاب دارد. این ماده حتی می تواند دوره بهبودی از بیماری های عفونی را کوتاه کند.
بدن یک فرد بالغ حدود ۲۵ گرم منیزیم دارد که بخش اعظم آن درون استخوان ها ذخیره می‌شود. در درجه بعد ماهیچه‌ها، مایعات بدن و بافت‌های نرم قرار می گیرند. منیزیم به عنوان کوفاکتور در عملکرد بسیاری از آنزیم های بدن دخالت دارد. از این رو کمبود منیزیم با طیف گسترده‌ای از بیماری‌های مختلف در ارتباط است. حبوبات و سبزی های با برگ سبز تیره غنی از این ماده هستند.
مصرف مکمل هایی مانند مگ پیرو داروافشان شایگان به افرادی که از راه غذا مقادیر کافی منیزیم را دریافت نمی کنند، توصیه می شود. این محصول حاوی 400 میلی گرم منیزیم به صورت نمک گلیسینات و 5 میلی گرم پیریدوکسین هیدروکلراید یا همان ویتامین B6 است. این ترکیب درصد از مواد می تواند به خوبی باعث تنظیم قند خون، غلظت چربی و تنظیم عملکرد اعصاب و عضلات شود.
این ماده یکی از هفت مواد معدنی مورد نیاز بدن است که افراد باید در روز حداقل ۱۰۰ میلی‌گرم از آن را مصرف کنند. تولید انرژی، سنتز پلی پپتید ها، همانندسازی DNA و RNA و مینرالیزاسیون استخوان همگی وابسته به منیزیم هستند. همچنین حفظ عملکرد طبیعی کلیه در تنظیم تعادل الکترولیت ها و عملکرد صحیح عضله قلب وابسته به منیزیم است. دریافت مقادیر کافی روزانه از منیزیم می تواند به پیشگیری از دمانس، دیابت، بیماری های قلبی عروقی و تشنج کمک کند.
منیزیم با تنظیم سطح پلاسمایی ویتامین D و کلسیم نقش مهمی در هومئوستاز استخوان و بافت های همبند دارند. مطالعات نشان داده است دریافت مقادیر کافی از منیزیم می تواند از بروز نرمی استخوان و حتی پوکی استخوان در زنان یائسه تا حدودی پیشگیری کند. خطر پوکی استخوان به خصوص در سنین بالاتر از 50 سال در زنان بالا می رود. پوکی استخوان می تواند احتمال بروز شکستگی ها را افزایش دهد که بسیار خطرناک است. در بسیاری موارد شکستگی هاست که در نهایت متاسفانه به ابتلای شخص به عفونت و حتی متاسفانه مرگ می شود. بنابراین پیشگیری از شکستگی استخوان بسیار مهم است.
یکی از مهمترین فواید منیزیم، حفظ سلامت عضله قلب است. کمبود منیزیم ممکن است باعث بروز انواعی از آریتمی شود. تحقیقات جدید نشان می‌دهد کمبود منیزیم با افزایش خطر ابتلا به نارسایی احتقانی قلب همراه است. منیزیم و پتاسیم در کنار کلسیم به تنظیم قدرت انقباضی و ضربان قلب می پردازند. مسمومیت با هر یک از این مواد می تواند مشکلات جدی برای سلامت قلب ایجاد کند.
کمبود منیزیم احتمال بروز افسردگی را افزایش می دهد. این تنها یک ادعا نیست. منیزیم در تنظیم غلظت و میزان آزادسازی نوروترنسمیترهای مغزی نقش دارد. این ترکیب می تواند میزان آزادسازی ترکیبات مزبور را دستخوش تغییر کند. منیزیم می تواند ترشح سروتونین را در مغز افزایش دهد. تولید و آزادسازی سروتونین در مغز و به خصوص در هسته رافه مگنوس وابسته به منیزیم است.
منیزیم می تواند باعث مهار فرآیند تشکیل قند و گلوکونئوژنز شود. این ترکیب با اثرگذاری بر روی سلولهای بدن ما باعث افزایش پاسخگویی این سلول ها به انسولین می شود. انسولین با اثر بر روی سلول های هدف میل سلول را به برداشت قند افزایش می دهد. اگر منیزیم در بدن ما به اندازه کافی بالا نباشد، سلول ها ممکن است دچار مقاومت به انسولین شوند. مقاومت به انسولین می تواند بسیار خطرناک باشد. ممکن است در شخصی که به دیابت تیپ یک مبتلا شده است، همین مقاومت به انسولین تیپ یک بیماری را به تیپ دو تبدیل کند. وضعیتی که دیگر با تجویز انسولین قابل کنترل نیست.
در درجه اول باید بحث سوء تغذیه بررسی شود. در درجه دوم باید بررسی شود که اختلال الکترولیتی مطرح است یا خیر. اگر شخص به هر دلیل نمی تواند از طریق مصرف مواد غذایی منیزیم مورد نیاز خود را تامین کند، در این صورت باید برای وی از مکمل های منیزیم استفاده کرد. یکی از این مکمل ها مگ پیرو داروافشان شایگان است. این محصول حاوی منیزیم و ویتامین B6 است. محصولی که به صورت ساشه حاوی پودر فرموله شده است. محصولی که به صورت روزانه یک ساشه مورد استفاده قرار می گیرد.
میوه هایی مانند انجیر و موز، سبزی های با برگ سبز مانند اسفناج، حبوباتی مانند لوبیا و عدس، شکلات تلخ، تخمه کدو، کره بادام زمینی، لبنیات و دانه های گیاهی مانند دانه کنجد و دانه آفتابگردان از مهمترین منابع غذایی حاوی منیزیم به شمار می روند. شکلات یکی دیگر از منابع غنی منیزیم است. البته به شرط این که شکلات واقعی باشد. در کره کاکائو که پایه اصلی شکلات است مقدار قابل توجهی منیزیم وجود دارد. غلات کامل از دیگر منابع غنی منیزیم است. نان های تهیه شده از آرد کامل حاوی سبوس در کنار ویتامین B مقادیر قابل توجهی منیزیم دارد.
منیزیم در تنظیم مصرف انرژی روزانه بدن نقش دارد. منیزیم می تواند عضلات مخطط را از حالت تونوس تا حدی خارج سازد. منیزیم از شدت دردهای عضلانی اسپاستیک می کاهد. منیزیم باعث تنظیم ورودی کلسیم به داخل عضله مخطط می شود. منیزیم باعث تنظیم عملکرد نورون های حرکتی نیز می شود.
منیزیم با تاثیر مستقیم بر سلول های عصبی قشر مخ و نیز بافت قلبی از شدت اضطراب شخص می کاهد. منیزیم با اثرگذاری مستقیم بر آزادسازی سروتونین می تواند در بهبود علائم میگرن و همچنین افسردگی و اضطراب موثر باشد. در بسیاری از مطالعات جدید که با در نظر گرفتن گروه های تست و کنترل انجام شده است، اثرات منیزیم در کنترل علائم بیماری های مزبور در انسان و حیوان نسبتا چشمگیر بوده است.
اثرگذاری مستقیم منیزیم بر آزادسازی سروتونین از مهم ترین مکانیزم های کنترل میگرن منیزیم است. منیزیم همچنین بر آزادسازی گلوتامات و عملکرد آن اثر می گذارد. این ترکیب یک نوروترنسمیتر تحریکی است. ترکیبی است که بالقوه می تواند باعث بروز حملات تشنجی و سردردهای شدید شود. منیزیم می تواند اثرات این ترکیب را از طریق مداخله در اتصال آن به گیرنده های AMPA/KINATE و NMDA مسدود نماید.
مکمل های منیزیم سیترات، منیزیم گلیسینات از مکمل های منیزیم اکساید گزینه های مناسب تری هستند. بالاترین دوز قابل توصیه روزانه برای منیزیم معادل 400 میلی گرم المنتال است. به طور کلی بر اساس منابع علمی معتبر و اعلام سازمان بهداشتی جهانی مصرف 300 تا 400 میلی گرم منیزیم روزانه برای مردان و زنان بالغ توصیه می شود.
بادام و مغزهایی مانند آن از منابع غنی منیزیم به شمار می آید. در هر دانه یا مغز بادام مقدار 80 میلی گرم منیزیم موجود است. از این ماده غذایی و سایر منابع مانند لبنیات طبیعی و غلات کامل می توان برای تامین منیزیم مورد نیاز روزانه استفاده کرد.
منیزیم یک عارضه بسیار شایع دارد. اسهال و دل پیچه؛ برای مقابله با این عوارض بهترین کار این است که منیزیم را حتما با معده پر مصرف کنیم. البته ممکن است از این رهگذر کمی از شدت جذب گوارشی منیزیم کاسته شود. اما با این حال احتمالا مقادیر کافی منیزیم به بدن شخص می رسد. در عین حال شخص می تواند از فرم های داخل دهانی منیزیم استفاده کند. در این حالت هم احتمال بروز عوارض گوارشی کم تر می شود. استفاده از نمک های کم عارضه تر نیز راه حل دیگری است.
منیزیم با اثر مستقیم بر قلب و عروق باعث کاهش حجم ضربه ای می شود. منیزیم همچنین باعث کاهش ضربان قلب یا اثر کرونوتروپ منفی می شود. منیزیم می تواند از این طریق برون ده قلبی را کاهش دهد. به این ترتیب فشار خون کاهش می یابد. منیزیم همچنین می تواند در برخی عروق خونی باعث اتساع عضله صاف جدار رگ شود. از این طریق هم منیزیم باعث کاهش فشار خون خواهد شد.
منیزیم با همراهی پتاسیم و کلر می تواند نقش بسیار مهمی در تنظیم سیکل خواب داشته باشد. کمبود منیزیم با بی خوابی و تشدید اضطراب همراه بوده است. در مقابل استفاده از مقادیر کافی منیزیم می تواند به بهبود سیکل خواب و کاهش علائم افسردگی و اضطراب کمک کند. البته این بدان معنا نیست که در مواقع ضروری منیزیم جایگزین استفاده از داروهای ضدافسردگی شود. اما به هر حال مصرف مقادیر کافی روزانه از منیزیم می تواند در کنترل علائم افسردگی یا پیشگیری از تشدید آن موثر واقع شود.
منیزیم می تواند با تنظیم چربی ترشحی از غدد چربی پوست و نیز تنظیم متابولیزم چربی و تقویت ایمنی موضعی باعث کنترل آکنه شود. منیزیم از طریق تنظیم قند خون باعث کمک به هومئوستاز بدن شخص شود. این هر دو مکانیزم به کنترل بهتر آکنه کمک می کنند. به خصوص که منیزیم خاصیت ضدالتهاب هم دارد. آکنه ولگاریس هم که یک بیماری التهابی است. منیزیم به صورت موضعی در کنار زینک و به صورت خوراکی در کنترل علائم آکنه موثر است.
منیزیم در ساخت آنتی بادی ها و فاکتورهای کمپلمان نقش اساسی دارد. این ترکیب معدنی می تواند باعث تقویت ایمنی هومورال شود. در عین حال ارتباط بین سلول های ایمنی را از طریق مشارکت در ساخت سیتوکاین ها و مولکولهای مشابه دیگر تقویت می کند. کمبود منیزیم با افت شدید ایمنی همراه است. احتمال عفونت در افرادی که دچار کمبود شدید منیزیم هستند بالاتر است.
منیزیم در مقادیر معمول مشکل خاص و جدی ایجاد نمی کند. اما مقادیر بیش از حد آن ممکن است باعث بروز عوارض شدید گوارشی مانند اسهال شدید شود. حتی ممکن است شخص در اثر مصرف منیزیم با دوز بالا دچار خواب آلودگی شدید یا بی حسی موقت شود. ممکن است قلب در اثر مصرف بیش از حد منیزیم دچار برادی کاردی یا افت ضربان شود. منیزیم زیاد ممکن است قند خون و فشار خون را بیش از حد کاهش دهد که همه این ها بالقوه خطرناک است.
محصولات زیادی در بازار دارویی تحت عنوان مکمل منیزیم وجود دارد. برخی به شکل قرص، برخی کپسول و برخی ساشه. برخی پودر خوراکی و برخی پودر قابل حل در دهان. برخی منیزیم سیترات دارند، برخی گلیسینات و برخی هم منیزیم اکساید هستند. این که بیمار از کدام یک از این مکمل ها استفاده کند به عوامل مختلفی بستگی دارد. به عنوان مثال ممکن است کسی تمایل داشته باشد هزینه کمتری برای مکمل بپردازد.
خب به سراغ منیزیم اکساید می رود. ممکن است کسی مایل باشد هزینه بیشتر کند و دچار عوارض گوارشی ناشی از منیزیم اکساید نشود. خب در این حالت به سراغ منیزیم سیترات یا گلیسینات می رود. ممکن است کسی ترجیح دهد فقط یک قرص بخورد. این فرد طبیعتا تمایلی به مصرف فرم ساشه نشان نمی دهد. در مقابل افرادی هم از مصرف قرص های درشت منیزیم معده درد می گیرند. در این حالت شاید ترجیح دهند از پودر منیزیم استفاده کنند. برای یک زن باردار طبیعتا مصرف نمک های سیترات و گلیسینات بهتر از اکساید خواهد بود.
منیزیم یک ماده معدنی بسیار مهم دخیل در تنظیم بسیاری از فرآیند های بیولوژیک است. این ماده در بسیاری از منابع غذایی یافت می شود. به خصوص در حبوبات، مغز ها و سبزی های با برگ سبز. منیزیم همچنین در میوه هایی مانند موز فراوان است. منیزیم می تواند در تضمین و تامین سلامت قلب موثر باشد. منیزیم می تواند باعث شل شدن عضلات شود.
منیزیم می تواند قند خون را کنترل کند. منیزیم می تواند باعث پیشگیری از بروز حملات میگرن و تشنج شود. یا لااقل به این مسئله کمک کند. منیزیم در فرمولاسیون بسیاری از مکمل های تغذیه ای حضور دارد. این ترکیب با دوزهایی از 100 تا 400 میلی گرم المنتال در این مکمل ها استفاده می شود. املاح مختلفی از منیزیم مورد استفاده قرار می گیرند. از آن میان می توان به منیزیم سیترات، منیزیم گلیسینات، منیزیم اکساید و … اشاره کرد.
منیزیم اکساید فرم ارزان قیمت تر و متداول تر منیزیم است. اما عوارضی دارد. در مقابل اشکال جدیدتر منیزیم عوارض گوارشی به مراتب کمتر و جذب بالاتری دارند. در صورتی که شخصی نیاز به منیزیم خود را از راه رژیم غذایی نتواند به دست آورد، پزشک برای وی مکمل منیزیمی تجویز می کند.
منیزیم می تواند در تسکین دردهای عضلانی افراد ورزشکار نیز موثر باشد. یکی از مکمل های مطرح در این زمینه مگ پیرو داروافشان شایگان است. در این فرمولاسیون منیزیم با دوز 400 میلی گرم المنتال و ویتامین B6 با دوز 5 میلی گرم مورد استفاده قرار گرفته است. عموما محصولات مشابه حاوی منیزیم در بازار دارویی ایران بیش از 400 میلی گرم منیزیم ندارد.
شرکت داروسازی دانش بنیان دارو افشان شایگان تولید فرآورده های سلامت محور در اشکال دارویی متنوع را وجهه همت خود قرار داده است.
لینک های مفید ————
اطلاعات تماس ————
تلفن : 02191007002
صدای مشتری : 1603
پست الکترونیک : info@shayganpharma.com
©کلیه حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شرکت دارو افشان شایگان می باشد .
