تاثیر مشروبات الکلی بر بدن غیر قابل انکار است. این فرآورده ها باعث بروز عوارض بیولوژیک و بافتی عدیده ای می شود. از جمله مهمترین این عوارض می توان به نارسایی کبد اشاره کرد. نارسایی حاد کبدی که گاهی خود را به صورت کبد چرب و در نهایت به شکل سیروز نشان می دهد. در برخی موارد ممکن است هپاتیت الکلی به فرم هپاتیت فولمینانت درآید. اختلالی که در لفظ آن را معادل هپاتیت برق آسا می دانند. هپاتیت برق آسا معمولا پروگنوز یا یپش آگهی ضعیفی دارد. یعنی در غالب موارد باعث مرگ بسیار سریع می شود.
الکل باعث آسیب جدی کبد می شود. این فرآیند در نهایت به سیروز کبدی و مرگ در اثر نارسایی حاد کبد منتهی می شود. هر ساله عده زیادی در اثر ابتلا به هپاتیت الکلی جان خود را از دست می دهند. مهمترین اندام متابولیزه کننده الکل کبد است. سلول های کبدی می کوشند با به کارگیری آنزیم های خانواده ای موسوم به منواکسیژناز الکل را به اسید تبدیل کنند.
این فرآیند منجر به تولید مولکولی به مراتب آب دوست تر در مقایسه با الکل می شود. مولکولی که به سادگی در ادرار دفع می گردد. اما اگر مقدار الکل مصرفی بسیار بالا باشد، کبد در این فرآیند دچار مشکل می شود. به علاوه از آن جا که یکی از محصولات عمده این فرآیند متابولیزم الکل رادیکال های آزاد اکسیداتیو هستند، نتیجه این فرآیند چیزی جز تخریب تدریجی بافت کبد نخواهد بود.
بافت سینوزوئید های کبدی در این موارد آسیب جدی می بیند. فرد در معرض یرقان یا ایکتر قرار می گیرد. علائمی نظیر هایپربیلی روبینمی در برخی موارد ممکن است مشاهده شود. همچنین به دلیل اختلال ساخت بسیاری از پروتئین ها و علی الخصوص مواد حامل چربی در خون، ممکن است سطح LDL و تری گلیسرید (TG) خون بالا برود.
وقتی الکل مصرف می کنیم، مقدار زیادی اتانول در بدن تجمع پیدا می کند. این مقادیر بالای اتانول می تواند باعث ایجاد دیورز یا افزایش حجم ادرار شود. اتانول همچنین باعث تاثیر مخرب بر سلول های سیستم اعصاب مرکزی می شود. احتمال ابتلا به بیماری های خانواده نورودژنراتیو با مصرف الکل افزایش می یابد. یکی از بیماری هایی که در نتیجه مصرف زیاد الکل بروز می یابد بیماری اسفنجی سیستم اعصاب مرکزی (Spongiform Central Nervous System) است.
سرطان یکی از پیامدهای مصرف بیش از حد الکل است. با این حال گاهی مصرف مقادیر کم نوشیدنی الکلی ممکن است از بروز برخی انواع سرطان پیشگیری کند. به خصوص اگر این نوشیدنی الکلی از خانواده شراب قرمز باشد. هر چند این مسئله هم به هیچ وجه قطعیت ندارد. مطالعات نشان داده است که احتمال بروز برخی انواع سرطان با مصرف الکل افزایش می یابد.
علت اصلی این مسئله تولید استالدهید در نتیجه متابولیزم الکل است. استالدهید ترکیبی به شدت سرطان زا است. بنابراین به کسانی که در معرض ابتلا به سرطان هستند، به شدت توصیه می شود مصرف الکل را کاهش دهند. یا مصرف آن را به طور کامل قطع کنند. مصرف الکل در مقادیر کم ممکن است از سوی پزشک برای برخی بیماران حتی ضروری باشد.
به عنوان مثال در برخی اختلالات عصبی مانند اضطراب فراگیر (GAD) یا تشنج های جنرالیزه (Generalized Seizure) مقاوم به درمان ممکن است به صورت محدود و برای مدت کوتاه مصرف مقادیر کم الکل تجویز گردد. اما با این همه از آن جا که الکل می تواند باعث اعتیاد شود، در این افراد هم مصرف الکل با اما و اگر همراه است. الکل با آزادسازی مقادیر زیادی دوپامین می تواند اعتیادآور باشد. این آزادسازی به خصوص در ناحیه ای از مغز به نام هسته مبهم (Nucleus Accumbens) صورت می گیرد.
این که برخی بر این باورند که الکل باعث ضدعفونی کردن بدن می شود، یک باور کاملا نادرست است. الکل در صورت مصرف بیش از حد می تواند باعث ضعف شدید سیستم ایمنی شود. به این ترتیب حتی احتمال بروز عفونت ها را بالا می برد. افرادی که الکل مصرف می کنند، باید حتما در برنامه غذایی روزانه خود از غذاهای مقوی سیستم ایمنی استفاده کنند.
استفاده از فرآورده های مکمل مقوی ایمنی مانند فول کر و بست فولات نیز در این موارد می تواند موثر باشد. یکی از اثرات مخرب الکل تاثیر آن بر استخوان است. این ترکیب می تواند باعث بروز نرمی استخوان و پوکی استخوان زودرس شود. احتمال ابتلا به برخی بیماری های التهابی مفاصل مانند استئوآرتریت و آرتریت روماتوئید در صورت مصرف بیش از حد الکل افزایش می یابد.
در مسمومیت با الکل مجموعه ای از اقدامات را باید با توجه به شرایط در پیش گرفت. علائم اصلی مسمومیت حاد با الکل شامل خواب آلودگی شدید، آتاکسی یا عدم تعادل، درد شکمی و خونریزی گوارشی، بی اختیاری، تشنج، و افت هوشیاری است. گاهی ممکن است حالت خفگی بروز یابد یا رنگ پوست فرد به کبودی گرایش یابد.
مصرف بیش از حد الکل می تواند کم خونی را تشدید کند. به خصوص کم خونی از نوع فقر فولات را. به این ترتیب مصرف فرآورده های حاوی فولات می تواند به کنترل این عارضه کمک کند. یکی از ترکیباتی که می تواند در این زمینه مفید باشد، فولات نسل چهارم است. ترکیبی که در فرمولاسیون مکمل بست فولات دارو افشان شایگان مورد استفاده قرار گرفته است.
به هنگام بروز مسمومیت با الکل، باید بیمار را بسته به علائم تحت درمان علامتی قرار داد. در صورت افت فعالیت سیستم تنفسی درمان های حمایتی در این زمینه بسیار مهم است. بیمار دچار افت هوشیاری باید در بخش مراقبت های ویژه بستری شود تا زمانی که به وضعیت پایدار برسد. حفظ راه تنفسی (Airway) و در ادامه حفظ فعالیت طبیعی قلب و فشار خون اهمیت بسیاری دارد. به خصوص در این افراد که هم دچار افت فعالیت تنفسی هستند و هم دچار برادی کاردی یا افت ضربان قلب می شوند. در موارد مسمومیت شدید با الکل ممکن است نیاز به استفاده از فومپی زول یا آمپی زول به عنوان آنتی دوت مسمومیت با ماده باشد.
الکل به طور مسلم باعث افزایش وزن شدید می شود. مصرف الکل اشتها را تحریک می کند. به علاوه الکل دفع آب و الکترولیت را از کلیه ها کاهش می دهد. در برخی موارد الکل حتی ممکن است باعث نارسایی کلیه حاد (ARF) شود. الکل جذب بسیاری از ریزمغذی های دخیل در تنظیم وزن بدن را در روده کاهش می دهد.
توصیه می شود افرادی که الکل مصرف می کنند، حتما در وعده های غذایی خود از میان وعده های حاوی مقادیر بالای ویتامین و مواد معدنی استفاده کنند. این کار باعث می شود لااقل بخشی از ریزمغذی های از دست رفته جبران شوند.
شراب قرمز از نوعی انگور به دست می آید. این محصول حاوی مقادیر بالایی رزوراترول است. ماده ای با خاصیت آنتی اکسیدان بسیار قدرتمند. این ماده به دلیل خواص آنتی اکسیدانی می تواند باعث پیشگیری از عوارض مخرب ناشی از رادیکال های آزاد اکسیداتیو شود. رادیکال هایی که می توانند پیری پوست را تشدید کنند.
رادیکال هایی که می توانند احتمال ابتلا به بیماری های سیستم اعصاب مرکزی مانند افسردگی، آلزایمر و پارکینسون را افزایش دهند. شراب قرمز می تواند یک اثر آرامبخش ملایم داشته باشد. این نوشیدنی می تواند تا حدی به بهبود سطح کیفی خواب نیز کمک کند. در واقع اثری مشابه بنزودیازپین ها از خود بروز می دهد. با این همه شراب قرمز هم مانند هر نوشیدنی دیگری که حاوی الکل است اثرات مخرب ناشی از الکل را از خود به جای می گذارد.
این که عده ای شراب انگور را نوعی اکسیر جوانی برای مغز نوجوانان تلقی می کنند یک باور نادرست است. شراب انگور می تواند تا حدود زیادی باعث جلوگیری از فعالیت رادیکال های آزاد اکسیداتیو شود. با این حال مصرف بیش از حد این فرآورده نیز با بروز عوارض مصرف بیش از حد الکل همراه است. بنابراین اگرچه شاید برخی بر این باور باشند که مصرف مقادیر کم شراب انگور یا شراب قرمز به نفع سلامتی است، در نهایت در درازمدت این نوشیدنی نیز مانند هر نوشیدنی الکلی دیگر آسیب رسان است.
الکل یا همان اتانل با اثر خود بر روی رسپتورهای GABA-A می تواند باعث ایجاد وضعیتی موسوم به هایپرپلاریزاسیون شود. فرآیندی که با منفی شدن پتانسیل الکتریکی غشا در سلولهای عصبی باعث به خواب رفتن این سلول ها می شود. این وضعیت با ایجاد سرگیجه و عدم تعادل (آتاکسی) همراه است. یکی از بدترین عواقب مستی با الکل بالا در افراد الکلی گیجی و خواب آلودگی در حین رانندگی است.
به همین خاطر است که تقریبا در تمام کشورهای جهان برای رانندگی در حین مستی جریمه های بسیار سنگینی در نظر گرفته شده است. این خواب آلودگی نتیجه تحریک مستقیم
الکل یک ماده بالقوه سمی است. ممکن است مصرف این ماده در مقادیر بسیار اندک عوارض چندانی نداشته باشد. گاهی حتی ممکن است پزشک مصرف مقادیر بسیار کم این ماده را تجویز کند. گاهی هم در فرمولاسیون برخی فرآورده های دارویی مانند انواع الگزیر ها از این ماده استفاده می شود. با این همه مصرف روتین نوشیدنی های حاوی الکل بسیار آسیب رسان است.
بدترین نتیجه این عادت نادرست بیماری هپاتیت الکلی است. الکل همچنین می تواند باعث بروز بیماری های قلبی عروقی، کم خونی، افسردگی، چاقی و بالا رفتن چربی شود. همچنین الکل می تواند در بروز بیماری های پوستی مزمن نقش داشته باشد. بنابراین به طور کلی مصرف الکل به صورت خوراکی به هیچ عنوان توصیه نمی شود.
تهیه و تنظیم توسط تیم علمی دارو افشان شایگان
شرکت داروسازی دانش بنیان دارو افشان شایگان تولید فرآورده های سلامت محور در اشکال دارویی متنوع را وجهه همت خود قرار داده است.
لینک های مفید ————
اطلاعات تماس ————
تلفن : 02191007002
صدای مشتری : 1603
پست الکترونیک : info@shayganpharma.com
©کلیه حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شرکت دارو افشان شایگان می باشد .
