عمر موی سر چه قدر است؟ فکر می کنید چرا اهمیت دارد که عمر موی سر چه قدر است؟ طبیعتا اگر بدانیم عمر موی سر چه قدر است می توانیم نگاه دقیقتری به روش های حفظ سلامت مو و پیشگیری از ریزش آن داشته باشیم. عمر موی سر انسان بین 2 تا 7 سال است. هر تار موی سر انسان در طول چرخه حیات خود سه فاز مشخص را طی می کند. فاز اول یا آناژن (Anagen)، فاز دوم یا کاتاژن (Catagen) و فاز سوم یا تلوژن (Telogen).
در طول فاز آناژن هر تار مو تقریبا هر ماه به اندازه 1 سانتی متر رشد می کند. کاتاژن یک فاز گذراست که در هر زمان نزدیک به 3 درصد از کل تارهای مو در این فاز قرار دارند. این فاز برای مدت دو تا سه هفته ادامه می یابد. فاز نهایی یا تلوژن فاز استراحت تارهای مو است. در هر زمان 6 تا 8 درصد از کل تارهای مو در این فاز قرار دارند.
در فاز تلوژن که برای مدت نزدیک به 100 روز ادامه پیدا می کند، مو کاملا در حالت استراحت است. این مدت زمان البته برای موهای بدن طولانی تر است. اگر در این مرحله تار مو را از پوست جدا کنید، در انتهای آن توده ای سفت و متراکم از یک ماده سفید رنگ مشاهده خواهید کرد.
به این تارهای مو اصطلاحا Club Hair می گویند. هر تار مو یک بخش خارجی قابل رویت دارد که به آن ساقه مو می گویند. نام دیگر ساقه مو شفت (Hair Shaft) است. ساختار ساقه مو از سه لایه مشخص و متمایز تشکیل شده است. کوتیکول که بیرونی ترین لایه است، کورتکس و مدولا یا بخش مرکزی. بخش نامرئی مو نیز ریشه مو نامیده می شود. منطقه ای که به بخش های عمقیتر پوست منتهی می شود. ریشه مو به وسیله بخشی موسوم به پیاز مو پوشانده می شود.
عمر موی سر انسان بین 2 تا 7 سال است. در واقع حداکثر بعد از 7 سال، تار مو می افتد و یک تار موی جدید جای آن را می گیرد. رشد و افتادن هر تار مو به طور کلی مستقل از سایر تارهای مو است. به گونه ای که هیچ وقت وضعیت طاسی کامل در حال نرمال به وجود نمی آید. هر تار مو زندگی مستقل خود را دارد. در هر لحظه تعدادی از تارهای مو لحظات پایانی عمر خود را می گذرانند و تعدادی دیگر تازه رویش خود را آغاز کرده اند.
به این ترتیب هیچ زمانی نیست که تمام موها در فاز رشد باشند. سلامت تارهای مو و پیشگیری از ریزش آن در تنظیم سطح خلق افراد بسیار موثر است. برخورداری از موهای سالم و پرتراکم در ایجاد حس اعتماد به نفس و پیشگیری از افسردگی در برخی افراد موثر است.
به طور کلی ریزش بین پنجاه تا یکصد عدد تار مو در روز طبیعی است. وقتی میزان ریزش روزانه مو به طور موقت از این مقدار بیشتر شود، اصطلاحا می گویند شخص به تلوژن افلوویوم (Telogen Effluvium) مبتلا است. تلوژن افلوویوم اختلالی است که به صورت موقتی بروز می یابد. علت این اختلال عموما تحمل استرس ناگهانی است. درمان این نوع از ریزش مو با استفاده از شامپوها و تونیک ها و هم چنین مصرف خوراکی مکمل های پوست و مو و ناخن امکان پذیر است.
استفاده از مکمل هایی مانند هیروژن و بیوتین می تواند در کنترل تلوژن افلوویوم مصرف باشد. تلوژن افلوویوم همچنین می تواند نتیجه سوء تغذیه یا سوء جذب مواد مغذی باشد. کمبود ریزمغذی هایی مانند زینک و بیوتین از مهمترین عوامل ریزش مو است. یکی دیگر از ترکیباتی که نقش بسیار مهمی در کنترل ریزش مو است، فولات نسل چهارم می باشد. مولکولی که در فرمولاسیون محصولی به نام بست فولات داروافشان شایگان به کار رفته است.
مصرف فرآورده های حاوی ماینوکسیدیل چندان توصیه نمی شود. ماینوکسیدیل یک ترکیب مهارکننده هورمون آندروژن و نیز یک افزایش دهنده جریان خون موضعی است. در صورتی که مصرف این فرآورده ها قطع شود، ممکن است ریزش مو با شدت بسیار بیشتری بازگردد. به همین دلیل است که در سال های اخیر استفاده از ماینوکسیدیل دیگر چندان مانند گذشته رونق ندارد.
ماینوکسیدیل در اصل یک ترکیب کاهنده فشار خون محسوب می شود که سالها قبل اثر مهاری آن بر ریزش مو کشف شده بود. زمانی مصرف این دارو برای کنترل ریزش مو بسیار رونق داشت.
رشد مو از ناحیه ای موسوم به فولیکول یا پیازچه صورت می گیرد. چرخه زندگی هر تار مو از سه مرحله مجزا و بسیار مهم تشکیل شده است. در فاز اول یا آناژن مو در فاز رشد فعال خود قرار دارد. این فاز معمولا چهار سال طول می کشد. درون فولیکول مو ناحیه ای به نام بالب مو (Hair Bulb) قرار دارد. در این محل سلول های لایه زاینده حضور دارند. لایه ای که نام دیگر آن اپیتلیوم ژرمینال است.
محل اصلی رویش مو همین ناحیه است. مصرف زینک گلوکونات داروافشان شایگان و همچنین محصولاتی مانند بیوتین و هیروژن برای فعالیت این سلول ها بسیار لازم است. فولات نسل چهار نیز از جمله ترکیباتی است که به فعالیت طبیعی و تکثیر این سلول ها کمک می کند. بدون حضور فولات فاز رشد مو یا آناژن به خوبی پیش نمی رود. سلول های مو حاوی مقادیر بالایی کراتین هستند. این بافت کراتینه به تدریج کورتکس یا قشر تارهای مو را می سازد.
در هر سانتی متر از مساحت ناحیه کف سر 100 هزار تار مو وجود دارد. با افزایش تدریجی سن، میزان تراکم این تارهای مو کاهش می یابد. به طور کلی ساختار مو بسیار پیچیده تر از آن است که به نظر می رسد. ابتلا به برخی اختلالات مانند پرکاری تیروئید (هیپرتیروئیدی) می تواند این تراکم را کاهش دهد. یکی از مهمترین بیماری های دیگری که بر میزان تراکم تارهای مو در کف سر تاثیر نامطلوب می گذارد، سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) است.
این بیماری که در زنان جوان بیشتر شایع است، به دلیل افزایش سطح هورمون آندروژن روی می دهد. استفاده از مکمل اینوپرگنا داروافشان شایگان می تواند برای کنترل این اختلال بسیار مفید باشد. ریزش مو هم چنین در انواع گوناگونی از کم خونی ها بروز می یابد. برای کمک به درمان کم خونی استفاده از بست فولات و فولی مکس داروافشان شایگان توصیه می شود.
این مکمل ها حاوی فولات نسل چهارم و آهن هستند. آهنی که ایجاد حالت تهوع نمی کند و جذب نسبتا مطلوبی دارد.
موی سر انسان یک عنصر مهم از عناصر زیبایی است. موها همچنین عامل مهمی در جلوگیری از ورود عوامل بیماری زا به داخل پوست هستند. موی سر و همچنین موی بدن می تواند مانع از بروز درماتیت شود. مو آن قدر در ایجاد ایمنی در برابر ورود عوامل بیماری زا اهمیت دارد که تراشیدن آن می تواند با ایجاد عفونت های پوستی همراه باشد. این وضعیت گاهی هم منجر به ایجاد واکنش های درماتیت و ازدیاد حساسیت پوستی می شود.
به خصوص در نواحی که پوست بدن حساسیت بالاتری دارد و نازک تر است. مانند نواحی چین دار بدن (ناحیه کشاله ران). نقش دیگری که برای موها برشمرده اند، انتقال پیام های حسی از محیط خارج به سیستم اعصاب محیطی و سپس سیستم اعصاب مرکزی است. جالب است که میزان رویش موی بدن در آقایان مبتلا به چاقی معمولا کمتر از سایر مردان است.
این اختلال ناشی از بالا بودن سطح استروژن در بدن این افراد است. توصیه می شود این افراد برای برخورداری از موهای سالم رژیم غذایی مطلوب تری را انتخاب کنند. استفاده از میان وعده های حاوی فیبر، پروتئین و زینک بالا برای این افراد به شدت توصیه می شود. ورزش و فعالیت بدنی منظم هم در سلامت مو و پوست به شدت تاثیر دارد.
وقتی در مورد موی طبیعی صحبت می کنند، آن را بر اساس تعداد تارها شمارش می کنند. اما در جراحی های ترمیمی موی سر را بر اساس تعداد گرفت های مو دسته بندی می کنند. هر گرفت متشکل از تعدادی تار مو است. این تعداد می تواند از 2 تا 6 تار مو متغیر باید. معمولا در پیوند مو تراکم موهای سر را نمی توان به تراکم طبیعی رساند. این مسئله در هر دو متد FIT و FUT قابل مشاهده است.
در متد FUT معمولا نواری از تارهای مو از ناحیه پشت سر بداشته می شود و برای پیوند استفاده می شود. در متد FIT تارهای مو از نواحی مختلف سر برداشته و در محل ریزش پیوند زده می شوند. استفاده از مکمل های حاوی زینک مانند زینک گلوکونات داروافشان شایگان و نیز ترکیبات آنتی اکسیدان مانند کوئرستین آسماکر می تواند در تحکیم تارهای مو پس از پیوند موثر باشد.
پوست سر یک انسان بالغ به طور متوسط حدود یک میلیون تار مو دارد. از این تعداد یکصد هزار فولیکول مو را می توان در ناحیه پوست کف سر یا Scalp مشاهده کرد. این تعداد فولیکول یا تار مو در طول عمر افزایش نمی یابد. در واقع ما در طول عمر به تعداد فولیکول های مویمان اضافه نمی کنیم. اما برعکس آن روی می دهد. یعنی با افزایش تدریجی سن به مرور سرعت ریزش مو از سرعت رویش مجدد آن بیشتر می شود.
برخی به اشتباه بر این باورند که تراشیدن مو از ته می تواند به افزایش تعداد تارهای مو منجر شود. بررسی ها نشان داده است که تراشیدن مو نمی تواند تعداد تارهای مو را افزایش دهد.
این عمل تنها باعث افزایش ضخامت مقطع تار مو می شود. بر عکس استفاده مکرر از رنگ موها، فرآورده های حالت دهنده، شامپو های حاوی سولفات، سشوار و اتوی مو از ضخامت تارهای مو می کاهد. پیامد این رویداد، نازکی تارهای مو، افزایش احتمال گره خوردگی تارهای مو در یکدیگر و موخوره می باشد. برای کمک به بهبود ضخامت تارهای مو استفاده از ماسک های ویتامینه و کراتینه شاربوت به شدت توصیه می شود.
فاز تخریب بافت ها (Decomposition) چند دقیقه بعد از مرگ آغاز می شود. ریزش موها هم بلافاصله پس از مرگ شروع می شود. با این حال در ساعات آغازین مرگ موها ابتدا یک فاز رشد را طی می کنند. طوری که چند روز پس از مرگ اگر جسد در سردخانه نگهداری شود، ممکن است تارهای مو قبل از ریزش ابتدا بسیار بلند شوند. به طور کلی سرعت ریزش موهای سر در بسیاری از افراد با افزایش سن شدت می پذیرد.
به خصوص با شروع تعادل ازته منفی که به معنی از دست دادن پروتئین به خصوص از راه ادرار است، سرعت ریزش مو در افراد باز هم شدیدتر از قبل می گردد. کمبود پروتئین در رژیم غذایی به سرعت این روند بیشتر دامن می زند. منتها درجه این فرآیند پس از مرگ و قطع کامل جریان خون پوست کف سر حاصل می آید.
روزانه به همان تعداد تار مویی که از ناحیه سر می ریزد، موی جدید جایگزین می شود. موهای جدید درست در همان محلی که تارهای موی قبلی ریخته اند ظاهر می شوند. یعنی در محل قرار گیری فولیکول ها. موهای بدن به خصوص در ناحیه عانه، زیر بغل و اطراف ناف بسیار ضخیم هستند. این موها معمولا با افزایش سن تا جایی ضخامت بیشتر پیدا می کنند. این مسئله به خصوص در مردان بسیار پررنگ تر است. استفاده از مکمل های حاوی زینک و پروتئین می تواند سرعت جایگزین شدن این تارهای موی جدید با تارهای موی قدیمی افتاده را بالا ببرد.
مردان نیز مانند سایرین روزانه بین 50 تا 100 تار مو را در ناحیه پوست کف سر از دست می دهند. سرعت این ریزش البته پس از رسیدن به پجاه سالگی بسیار بیشتر می شود. مردان مبتلا به ریزش موی ارثی معمولا از تاثیرات نامطلوب هورمون آندروژن رنج می برند. به این بیماری اصطلاحا آلوپسی آندروژنیک (Androgenic Alopecia) می گویند. در بدن این مردان مقدار هورمون دی هیدروتستوسترون بالاست.
این هورمون تاثیرات بسیار نامطلوبی بر فولیکولهای مو دارد. این هورمون باعث کاهش خونرسانی به سلول های لایه زاینده فولیکول مو می شود. در نتیجه باعث تخریب تدریجی بافت فولیکول مو می شود. این افراد معمولا از مصرف انحصاری محصولاتی مانند بیوتین یا هیروژن سود بالایی نمی برند. در این افراد باید در درجه اول اختلال هورمونی اصلاح شود یا از اثرات نامطلوب هورمون آندروژن پیشگیری شود. به عنوان مثال استفاده از داروهایی مانند فیناستراید می تواند مانع از تولید دیهیدروتستوسترون شود. دی هیدروتستوسترون همان عامل اصلی ریزش موی ارثی در مردان است.
ریزش مو یک امر طبیعی است. اتفاقی که هر گاه عمر موی سر به پایان می رسد، رخ می دهد. ریزش موی طبیعی معمولا بین 2 تا 7 سال پس از رویش اولیه مو رخ می دهد. بنابراین می توان گفت عمر موی سر بین 2 تا 7 سال است. به طور کلی ریزش روزانه یکصد عدد تار مو طبیعی است. اگر شدت ریزش مو از این مقدار بیشتر شود، اصطلاحا ریزش موی پاتوفیزیولوژیک را خواهیم داشت.
ریزش موی غیرطبیعی به دلایل مختلفی رخ می دهد. از آن میان می توان به علل هورمونی مانند بالا بودن سطح آندروژن اشاره کرد. سوء تغذیه یا سوء جذب مواد ریزمغذی مانند فولات، زینک و بیوتین نیز می تواند ریزش مو را تشدید کند.
از جمله شایع ترین انواع ریزش مو می توان به تلوژن افلوویوم اشاره کرد. اختلالی که در نتیجه استرس های فیزیکی و روانی و نیز اختلالات تغذیه روی می دهد. استفاده از محصولاتی مانند بیوتین، هیروژن، و شربت زینک گلوکونات داروافشان شایگان می تواند در کنترل ریزش مو از نوع تلوژن افلوویوم موثر باشد. همچنین استفاده از فرآورده هایی مانند ماسک موی ویتامینه و کراتینه شاربوت می تواند در تقویت تارهای مو، جلوگیری از موخوره (Split-End Hair)، پیشگیری از وز شدن (Freezing) موها و افزایش ضخامت تارهای مو موثر باشد.
References:
تهیه و تنظیم توسط تیم علمی دارو افشان شایگان
شرکت داروسازی دانش بنیان دارو افشان شایگان تولید فرآورده های سلامت محور در اشکال دارویی متنوع را وجهه همت خود قرار داده است.
لینک های مفید ————
اطلاعات تماس ————
تلفن : 02191007002
صدای مشتری : 1603
پست الکترونیک : info@shayganpharma.com
©کلیه حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شرکت دارو افشان شایگان می باشد .
