عفونت تنفسی چیست؟ چگونه ایجاد می شود و چه علائمی دارد؟ چگونه می توان این عفونت را کنترل کرد؟ چگونه می توان شدت آن را کاهش داد؟ عفونت تنفسی می تواند ناشی از ویروس، باکتری یا قارچ باشد. در بسیاری از موارد البته ویروس ها تنفسی متهم ردیف اول هستند. یکی از شایعترین انواع ویروس های تنفسی رینوویروس است.
این ویروس دقیقا همان میکروب معمول سرماخوردگی است. میکروبی که در آغاز فصل سرما بسیار شایع می شود و بسیاری از افراد را درگیر خود می کند. ویروس مهم دیگر، ویروس آنفلوآنزا است. این ویروس علائم بسیار شدید تری در مقایسه با رینوویروس به وجود می آورد. علائمی نظیر سردرد، تهوع، بدن درد شدید و تب. بعضی اوقات م ممکن است یک عفونت باکتریایی بر روی ویروس سوار شود. به عنوان مثال در بسیاری از سالمندان به خصوص در سنین بالای 70 یا 75 سال،
دراین مقاله میخوانیم
Toggleیکی از مهمترین علل بروز عفونت تنفسی ضعف شدید سیستم ایمنی است. به خصوص ایمنی مخاطی که وقتی آسیب ببیند، باعث نفوذپذیری بالاتر مخاط به میکروارگانیزم ها می شود. یکی از ترکیباتی که می تواند ایمنی مخاطی را افزایش دهد ویتامین D3 است. ویتامین D3 در ساخت بسیاری از آنتی بادی ها نقش دارد. یکی از این آنتی بادی ها ایمنوگلوبولین کلاس A است. این آنتی بادی نقش بسیار مهمی در حفاظت از مخاط ها در برابر عفونت دارد.
از مهمترین علائم عفونت تنفسی تب است. تب معمولا در این بیماران با سرفه و خس خس سینه همراه است. البته وضعیت خس خس سینه معمولا وقتی بروز می کند که بخش تحتانی ریه بیشتر درگیر شده باشد. اگر عفونت تنفسی بیشتر سیستم تنفسی فوقانی را درگیر کند، علائمی نظیر سینوزیت نیز ممکن است با بیماری همراه شود.
در این موارد علائمی همچون سردرد، خستگی مفرط و تشدید میگرن دیده می شود. بیمار تمرکز کافی ندارد. معمولا در انواع نزدیک تر به آنفلوآنزا شخص دچار بدن درد و تهوع و استفراغ نیز می شود. اگر بیماری به درستی کنترل نشود، احتمال بروز عفونت و التهاب پرده اطراف ریه هم بالا می رود. به این وضعیت اصلاحا Pleuritis می گویند. یعنی التهاب پرده جنب.
عفونت های تنفسی در کودکان با گلودرد، سرفه و تنگی نفس همراه است. بسیاری از کودکان به خصوص در سنین بسیار پایین ممکن است حتی دچار افت فشار نیز شوند. تشخیص زودهنگام ـآسم در کودکی با پایش دقیق کلینیکی و پاراکلینیکی امکان پذیر است.
تست ورزش یکی از اصلی ترین روش هاست. گاهی هم با استفاده از اسپیرومتری به بررسی فاکتورهای بیولوژیک مربوطه می پردازند. معمولا تست FEV1 یکی از اصلی ترین این تست هاست. شخص در یک ثانیه اول چه قدر می تواند از هوای داخل ریه خود را خالی کند. هر قدر حجم هوای خالی شده کمتر باشد، به این معناست که بخش بیشتری از ریه و مجاری تنفسی دچار انسداد شده است.
با بررسی علائم بالینی مانند خس خس سینه، سرفه و … هم می توان این تشخیص را تایید کرد.
استفاده از مکمل های غذایی حاوی زینک می تواند به تقویت سیستم ایمنی کمک کند. پیروی از رژیم غذایی دارای میان وعده های غذایی در این میان مهم است. میان وعده های حاوی حجم بالایی از میوه و سبزی می تواند در این زمینه موثر باشد. این میان وعده های غذایی می توانند با حجم بالای آنتی اکسیدانی که در خود دارند، باعث کنترل واکنش های التهابی شوند.
یکی از ترکیبات موثر در این زمینه کوئرستین است. کوئرستین می تواند باعث مهار فعالیت ترکیبات خانواده پروستانوئید شوند. زینک در ساختار بسیاری از پروتئین ها حضور دارد. بسیاری از متالوپروتئین ها که در تنظیم و تقویت ایمنی موثر اند در مرکز خود کاتیون زینک دارند.
عفونت های تنفسی تاثیر بسیار ناخوشایندی بر روان و جسم انسان دارد. خستگی مفرط و افسردگی از اصلی ترین نتایج ابتلای طولانی مدت به عفونت و التهاب تنفسی است. افراد مبتلا به بیماری به طور کلی معمولا در معرض ابتلا به افسردگی هستند. به عنوان مثال یکی از اصلی ترین عوامل بروز افسردگی در زنان ابتلا به عفونت های دستگاه ادراری تناسلی است.
آسم یک بیماری با منشا تقریبا ناشناخته است. هر چند مشخصات آن را می توان با قطعیت تعریف کرد. آسم یک بیماری التهابی است. اگر التهاب به صورت پیشرونده و مخرب بافت تنفسی پیش برود، وضعیتی موسوم به برونشیت ایجاد می شود. برونشیت با نام دیگر بیماری انسدادی مزمن ریوی نیز شناخته می شود. در این بیماری التهاب مجاری تنفسی شدید است.
مقدار زیادی از مایعات التهابی از سلول های پوشاننده مجاری تنفسی آزاد می شود و در داخل مجاری قرار می گیرند. به این ترتیب است که شخص دچار سرفه های مکرر می شود. شخص در مجاری تنفسی خود حجم زیادی از اخلاط تنفسی را دارد. این اخلاط می تواند مانع از تنفس مناسب شخص شود.
آسم اولیه معمولا علت شناخته شده مشخصی ندارد. بسیاری از افرادی که دچاراین بیماری می شوند، به دلیل مسائل ژنتیکی به این بیماری ابتلا می یابند. در این بیماری البته گاهی آلرژی عامل زمینه ای است. اساسا در آسم حملات تنگی نفس رخ می دهد. این حملات ممکن است در نتیجه وجود یک عامل آلرژن تحریک و آغاز شوند.
یکی از اصلی ترین عوامل بروز آسم ژنتیک است. به بیان دیگر ریسک فاکتور ژنتیک در بروز آسم و حملات آن نقش بسیار مهمی دارد. آلرژی یکی دیگر از عوامل ایجاد آسم است. آلرژی گاهی از اوقات با ایجاد خارش همراه است. گاهی هم ممکن است شخص در اثر تماس با یک آلرژن دچار واکنش های تنفسی شود.
مهمترین علامت در ابتلا به آسم، حملات تنگی نفس است. این حملات ممکن است در نتیجه برخی محرک ها آغاز شود. مثلا ممکن است شخص در اثر تماس با یک آلرژن دچار آسم شود. گاهی ممکن است دانه گرده برخی گیاهان محرک آسم باشد. گاهی یک حمله عصبی ممکن است به تنگی نفس منجر شود. گاهی ممکن است یک رویداد هیجانی باعث ایجاد آسم گردد. گاهی هم شخص مبتلا به این بیماری در نتیجه عدم استفاده از داروهای خود دچار حملات آسم می گردد.
میتوانید علائم کامل تر را در مقاله علائم بیماری های حاد تنفسی مطالعه بفرمایید.
دو رکن اصلی درمان این بیماری استفاده از داروهای شل کننده عضلانی و داروهای ضد التهاب است. این داروهای شل کننده عضلانی باعث شل شدن یا اتساع عضلات جدار مجاری تنفسی می شوند. این داروها باعث می شوند جدار مجاری تنفسی از حالت تنگی در آیند. این مقوله اهمیت فوق العاده ای دارد.
تشخیص زودهنگام آسم در کودکی با معاینه قابل انجام است.
ورزش ملایم و پیاده روی می تواند نقش مهمی در حفظ کیفیت تنفسی داشته باشد. این فعالیت بدنی است که می تواند اثرات مخرب رادیکال های آزاد اکسیداتیو را کنترل کند. استفاده از آنتی اکسیدان های قدرتمندی مانند کوئرستین و رزوراترول نیز می تواند تا حدی مانع از فعالیت سمی رادیکال های آزاد اکسیداتیو شود. برخی ترکیبات موجود در مکمل های دارویی مانند کوآنزیم اوبی کوئینون به فعالیت بهتر میتوکندری ها کمک می کند.
این ترکیب که از آن با عنوان کوکیوتن هم نام برده می شود، ترکیبی است که به سلامت مغز کمک می کند. اما در عین حال اثرات مثبتی نیز بر روی فعالیت ریه ها دارد. استفاده از روش های آروماتراپی و بخور نیز گاهی می تواند به تسکین بهتر آسم کمک کند. به خصوص بخور اسانس هایی که از خانواده ترپن ها هستند. البته در این مورد پاسخ افراد می تواند متفاوت باشد.
آسم می تواند بالقوه یک بیماری ناتوان کننده باشد. اما افرادی که به موقع و طبق بر نامه از داروهای مورد نظر استفاده می کنند، کمتر دچار این افت کیفیت زندگی می شوند. این بیماران ممکن است لازم باشد هر ساله در آستانه فصل سرما نیازمند استفاده از واکسن آنفلوآنزا باشند.
آسم در بارداری هم ممکن است رخ دهد. در بسیاری موارد ممکن است کنترل این بیماری در این افراد چالش مضاعفی داشته باشد. به خصوص که استفاده از هر نوع دارویی در مادر باردار مجاز نیست. با این حال استفاده از آسماکر در دوز توصیه شده برای این بیماران مجاز است. آسم یکی از شایع ترین اختلالات دوران بارداری به شمار می آید. در آن دسته از مادران باردار که دچار حمله آسمی می شوند، احتمال بروز فشار خون بالا، پره اکلامپسی و حتی زایمان زودرس افزایش می یابد. این زایمان زودرس خود با افزایش احتمال بروز عفونت های خطرناک در نوزاد نارس همراه خواهد شد.
بنابراین مادر باردار باید حتما از داروهای ضد آسم خود استفاده کند. برخی به اشتباه تصور می کنند استفاده از اسپری های استنشاقی ممکن است برای نوزاد خطرناک باشد. باید به این افراد خاطرنشان کرد که مصرف فرم استنشاقی این داروها عوارض حداقل دارد. در واقع عوارض مصرف سیستمیک کورتیکوستروئید ها با این اسپری ها بروز نمی یابند. این عدم استفاده از اسپری هاست که سلامت نوزاد را به خطر می اندازد.
استفاده به هنگام از اسپری های حاوی ترکیبات برونکودیلاتور و کورتیکوستروئیدهای ضد التهاب نقش مهمی در مقابله با این بیماری دارد. برونکودیلاتور ها می توانند مجاری تنفسی را متسع کنند. در واقع این ترکیبات باعث می شوند عضلات صاف جدار مجاری تنفسی به حالت متسع درآیند. این شل کردن عضلات باعث پیشگیری از بروز حملات تنگی نفس می شود. برخی از این داروها طول اثر کم و برخی طول اثر زیاد دارند.
در برخی انواع عفونت ها به خصوص در عفونت های انگلی ممکن است شخص دچار ائوزینوفیلی باشد. به عنوان مثال برخی از افرادی که به آسکاریازیس مبتلا می شوند در معرض ابتلا به آسم ائوزینوفیلی هستند. آسکاریس لومبریکوئیدس یک کرم حلقوی یا نماتود است. عفونت با این کرم در نتیجه مصرف میوه و سبزی و آب آلوده به تخم انگل بروز می یابد.
این وضعیت در بسیاری از افراد با زمینه آلرژیک یا خود ایمنی ممکن است بروز یابد. برخی از افراد ممکن است در اثر تزریق بعضی واکسن ها دچار ائوزینوفیلی شوند. در ائوزینوفیلی شخص سرفه های مکرر و شدید خواهد داشت. گاهی ممکن است ائوزینوفیلی با بروز عوارض پوستی شدید نیز همراه باشد. به عنوان مثال یکی از اختلالات ازدیاد حساسیت ناشی از تزریق واکسن پمفیگوس است.
پمفیگوس می تواند باعث ظهور ضایعات التهابی در مجاری تنفسی شود. گاهی این ضایعات به صورت تاول های پوستی بروز پیدا می کنند. تاول هایی که در اصطلاح بولوس خوانده می شوند. به این وضعیت بولوس پمفیگوئید می گویند. بولوس پمفیگوئید گاهی ممکن است نتیجه تزریق واکسن ذات الریه باشد. واکسنی که قرار است فرد را بر ضد ابتلا به ذات الریه ناشی از استرپتوکوکوس نیومونیه مقاوم سازد.
اما گاهی خودش عامل بروز مشکلات ریوی است. تا کنون گزارش های متعددی از ابتلای افراد تزریق کننده واکسن ذات الریه به بولوس پمفیگوئید گزارش شده است. در بسیاری از این افراد آسم ائوزینوفیلی مشاهده شده است.
آسم معمولا اثر ناتوان کننده ای دارد. البته تنها در صورتی که درمان نپذیرد. بسیاری از مبتلایان به آسم وقتی با رژیم درمانی مناسب درمان می شوند، می توانند به راحتی ورزش کنند. این افراد نباید تصور کنند که تا آخر عمر از انجام فعالیت ورزشی محروم هستند. البته ممکن است در اثر فعالیت ورزشی گاهی دچار تنگی نفس شوند. اما فردی که از مقادیر کافی داروهای ضد آسم استفاده می کند، معمولا به راحتی می تواند به فعالیت ورزشی خود ادامه دهد.
ورزش می تواند باعث مهار اثرات نامطلوب رادیکال های آزاد اکسیداتیو شود. این ترکیبات نقش مخربی بر بافت ریه دارند. باعث از بین رفتن سلول های تنفسی و ایجاد التهاب مضاعف می شوند. ورزش کمک می کند این رادیکال های آزاد اکسیداتیو کمتر فعالیت کنند.
آسم به خودی خود منشا عفونی ندارد. اما افرادی که به برونشیت مبتلا هستند، ممکن است در نتیجه ابتلا به برونشیت دچار عفونت نیز بشوند. در واقع عفونت ریوی مانند نیومونیا می تواند نتیجه ابتلا به برونشیت باشد. گاهی هم برونشیت در نتیجه ابتلا به عفونت های تنفسی بروز می یابد. گاهی ممکن است شخص ابتدا به یک عفونت ویروسی مبتلا شود. اما به دنبال آن عفونت باکتریال و قارچی هم روی عفونت ویروسی سوار گردد.
در واقع به این وضعیت اصطاحا Superinfection می گویند. استفاده از آنتی بیوتیک های وسیع الطیف در این افراد بسیار اهمیت دارد. به خصوص اگر شخص در سنین بالا باشد. در سال های اخیر تعداد افرادی که در سنین بالا بر اثر ابتلا به عفونت تنفسی فوت کرده اند بسیار بالا رفته است.
آسم لزوما به جنسیت خاصی وابسته نیست. تقریبا هر دو جنس به یک میزان می توانند به آسم و برونشیت مبتلا شوند. آسم بیشتر با شیوه زندگی و ژنتیک در ارتباط است. در واقع کسانی که بیش از حد سیگار می کشند یا از الکل استفاده می کنند بیشتر در معرض ابتلا به این عفونت ها هستند.
در آسم حاد مهمترین مسئله متسع کردن مجاری تنفسی است. استفاده از ترکیبات خانواده تئوفیلین به صورت تزریق داخل وریدی در این زمینه می تواند موثر باشد. به عنوان مثلال یکی از معروف ترین ترکیبات این خانواده که می تواند به صور ت داخل وریدی مورد استفاده قرار گیرد آمینوفیلین است. آمینوفیلین به صورت داخل رگ تزریق می شود. این در صورتی است که بیمار دچار حملات ناتوان کننده آنی شود.
به گونه ای که با استنشاق اسپری سالبوتامول به عنواو نیک شل کننده مجاری تنفسی نتواند به وضعیت نر مال برگردد. و گرنه در شرایط عادی معمولا با استفاده از اسپری تنفسی سالبوتامول مشکل حل می شود.
داروهای ضد آسمی که به صورت استنشاقی استفاده می شوند، معمولا عارضه چندانی ندارند. یکی از مهمترین عوارض استفاده از این محصولات ایجاد خشکی دهان است. گاهی هم استفاده از کورتیکوستروئید ها می تواند باعث از بین رفتن باکتری های فلور نرمال دهان شوند. به این ترتیب احتمال بروز برخی عفونت های فرصت طلب با استفاده از این اسپری ها افزایش می یابد. به این دلیل است که معمولا توصیه می شود، شخص حتما بعد از استفاده از این فرآورده ها دهان خود را بشوید. تا از تجمع مقادیر اضافی دارو در دهان جلوگیری شود.
در کودکان باید تا زمانی که نتایج بررسی های آزمایشگاهی و کلینیکی نیاز به استفاده از اسپری را الزامی می کند، اسپری استفاده شود. برخی از خانواده ها از این می هراسند که شاید استفاده از کورتیکوستروئید های استنشاقی باعث اختلال رشد در کودک شوند. این باور نادرست است. در واقع همان طور که گفته شد، استفاده از اسپری استنشاقی باعث می شود دارو عموما در مجاری تنفسی به فعالیت بپردازد.
در واقع استفاده از این فرمولاسیون های استنشاقی باعث می شود دارو نتواند به خون و مایعات بیولوژیک دیگر دسترسی یابد. به این ترتیب است که ترکیب در مجاری تنفسی می ماند و ایجاد عوارض سیستمیک نمی کند. در بسیاری از موارد حملات آسم در بسیاری از کودکان با افزایش سن به طور خود خودی درمان می پذیرد. در کودکان برای پیشگیری از بروز حملات می توان از کرومولین نیز استفاده کرد. باید مطمئن شد که کودک به آلرژی مبتلا نباشد.
در صورتی که آسم منشا آلرژیک داشته باشد، باید آلرژن یا عامل ایجاد حساسیت را از وی دور کرد. به این ترتیب آسم نیز خود به خود کنترل می شود. یکی از فرآورده هایی که می تواند برای کنترل علائم آلرژی در کودکان مناسب باشد، سوسپانسیون خوراکی فکسوفنادین است.
استفاده از غذاهایی با حداقل میزان ادویه نقش مهمی در کنترل التهاب تنفسی دارد. به طور کلی غذاهای تند و پرادویه می توانند حملات آسم را تشدید نمایند. استفاده از غذاهایی که مقادیر بالایی از ویتامین C، اسید های چرب امگا 3، منیزیم، سلنیم، فلاونوئید و مشتقات بتا کاروتن دارند، می تواند ریسک بروز حملات آسمی را کاهش دهد.
به عنوان مثال استفاده از مرکبات می تواند حجم بالایی از آنتی اکسیدان های مشتق از ویتامین C را وارد بدن سازد. در بسیاری از بیماران مبتلا به این بیماری سطح ویتامین D پایین بوده است. به همین دلیل است که می توان انتظار داشت استفاده از مکمل هایی مانند آسماکر و فول کر به دلیل وجود ویتامین D می تواند باعث تقویت فرد در برابر ابتلا به آسم و عفونت های تنفسی شود.
استفاده از برخی بخور های ضد التهاب ممکن است تا حدی بتواند آسم و برونشیت را کنترل کند. اما گاهی استفاده از بخور ممکن است خود باعث تشدید آسم نیز بشود. به طور کلی اگر آسم در نهایت به ایجاد برونشیت منتهی شود، باید از داروهای ضد التهاب به صورت معمول و روتین استفاده کرد. به خصوص ضدالتهاب های تنفسی که در قالب اسپری مورد استفاده قرار می گیرند.
به عنوان مثال یکی از این فرآورده ها اسپری های ترکیبی سالمترول و فلوتیکازون است. سالمترول یک برونکودیلاتور طولانی اثر است. در موارد نیاز به رفع سریع تنگی نفس از برونکودیلاتورهای کوتاه اثر مانند سالبوتامول باید استفاده کرد. از جمله داروهای گیاهی که به فرم اسانس قابل مصرف است. رزماری است. این گیاه اثرات ضدالتهاب بسیار خوبی دارد.
از مهمترین درمان های خانگی این بیماری می توان به مرطوب سازی هوا با استفاده از اکالیپتوس اشاره کرد. البته به شرط این که خود اسانس اکالیپتوس باعث تشدید حملات آسم نشود. اکالیپتوس یک ترکیب ضد میکروب است. ترکیبی با خواص ضدالتهابی و آنتی اکسیدانی قدرتمند. استفاده از اسانس بابونه می تواند اثرات ضد اسپازم مناسبی روی ریه داشته باشد. بابونه حاوی ترکیبی به نام آلفا بیزابولول است. این ترکیب یک خاصیت ضد التهابی بسیار قوی دارد. همچنین مشخص شده است که اسانس رزماری هم اثرات ضد التهابی قدرتمندی دارد.
وقتی حملات آسم تشدید می شود و کیفیت زندگی شخص را تحت تاثیر قرار می دهد، باید فرد به پزشک مراجعه کند. در این موارد ممکن است نیاز به انجام آزمایش های تکمیلی داشته باشیم. مثلا ممکن است لازم باشد تصویربرداری اشعه ایکس از ریه انجام شود. همان تکنیک تشخیصی که از آن با عنوان CXR نام می برند. گاهی هم البته لازم است که از قفسه سینه سی تی اسکن انجام شود. این تکنیک ها کمک می کند بتوانیم بفهمیم ریه دقیقا دچار چه مشکلاتی است.
آسماکر به دلیل فرمولاسیون خاص خود می تواند باعث تقویت سیستم ایمنی شود. این فرمولاسیون حاوی کوئرستین است. کوئرستین یک فلاونوئید با خاصیت آنتی اکسیدان است. کوئرستین در کنار ترکیبات دیگری مانند کولین بی تارترات و آلفا لیپوئیک اسید در این فرمولاسیون مورد استفاده قرار گرفته است. گاهی التهاب های ریوی و تنفسی منشا اتوایمیون دارند. آسماکر با فرمولاسیون ویژه خود باعث تعدیل پاسخ های ایمنی و در واقع تنظیم پاسخ ایمنی می شود.
آسماکر محصولی به فرم کپسول هارد ژلاتین است. محصولی که می تواند با داشتن کوئرستین در فرمولاسیون خود مانع از بروز واکنش های التهابی تخریبی در مجاری تنفسی شود. ترکیبی که مانع از تخریب بافت ریه می شود. در فرمولاسیون این محصول ترکیبات مختلفی حضور دارند. آلفا لیپوئیک اسید، کوئرستین و کولین بی تارترات که همگی در مهار فعالت مخرب رادیکال های آزاد اکسیداتیو نقش دارند.
ترکیباتی که همگی باعث تعدیل پاسخ های ایمنی می شوند. از این فرآورده به عنوان کمک درمان در افراد مبتلا به آسم و برونشیت می توان استفاده کرد. این فرآورده می تواند یک مکمل درمان بسیار عالی در پیشگیری از وخامت حال بیماران مبتال به COPD باشد. این مکمل می تواند مانع از تشدید آمفیزم و بروز نیوموتوراکس نیز شود.
در طول تمام دوران پرمخاطره پاندمی کرونا این محصول به واسطه حضور کوئرستین توانست نقش مهمی در کاهش طول دوران ابتلا به کرونا داشته باشد.
تهیه و تنظیم توسط تیم علمی دارو افشان شایگان
لینک های مفید ————
اطلاعات تماس ————
تلفن : 02191007002
صدای مشتری : 1603
پست الکترونیک : info@shayganpharma.com
©کلیه حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شرکت دارو افشان شایگان می باشد .