زایمان طبیعی (Natural Labor) فرآیندی طبیعی است که مزایا و خطرات خاص خود را دارد. به طور معمول زایمان طبیعی عبارت است از نوعی زایمان که در آن مداخله پزشکی معمولا صورت نمی پذیرد. فرآیندی که به تولد نوزاد منجر می شود. فرآیندی که با آزادسازی هورمون هایی مانند اکسی توسین آغاز می شود. در جریان زایمان طبیعی مقدار ترکیبات خاصی در پلاسما رو به افزایش می گذارد.
ترکیباتی مانند پروستاگلندین E1 در راس آنها قرار دارد. مولکولی که از آن با عنوان PGE1 هم نام می برند. ترکیبی از خانواده اوتاکوئید ها. مولکولی که می تواند باعث افزایش انقباضات منظم جدار رحم شود. به این ترتیب زایمان آغاز می شود. یکی از ترکیباتی که می تواند بالقوه باعث کمک به انجام زایمان طبیعی شود، میواینوزیتول است. این ترکیب در
برخی افراد در هنگام زایمان دچار بحران فشار خون می شوند. به این وضعیت اصطلاحا پره اکلامپسی (Pre-Eclampsia) و اکلامپسی (Eclampsia) می گویند. رویدادی که گاهی ممکن است با مرگ همراه شود. در این وضعیت فشار خون فرد بسیار بالا می رود و ممکن است دچار تب بالایی شود. اکلامپسی ممکن است برای چندین ماه ادامه یابد.
بنابراین باید مادر از نقطه نظر سلامت عمومی تحت نظر باشد. ممکن است نیاز به انجام سونوگرافی های منظم داشته باشیم. مادرانی که سابقه ابتلا به اورژانس های فشار خون دارند یا در زایمان های قبلی سابقه ابتلا به اکلامپسی داشته اند بهتر است احتیاط کنند. این مادران بهتر است مجددا تحت زایمان طبیعی قرار نگیرند. یک گروه دیگر از زنانی که نباید زایمان طبیعی انجام دهند، زنانی هستند که چند قلو دارند.
این زنان گاهی حتی ممکن است نیاز به زایمان زودرس داشته باشند. در این وضعیت نوزادان ممکن است نیاز به نگهداری در بخش مراقبت ویژه از نوزادان نارس (NICU) داشته باشند.
در آغاز انقباضات منظم عضله جدار رحم روی می دهد. به این انقباضات اصطلاحا انقباضات برکستون – هیکس (Braxton Hicks) می گویند. این انقباضات ممکن است با بروز درد در ناحیه شکم همراه باشد. دردهایی که ناشی از بروز ایسکمی یا کم خونی آنی در ناحیه بافت عضلانی رحم است.
بافتی که از آن با عنوان میومتر نام می برند. میومتر بافت عضلانی جدار رحم است. پس از انقباضات عضله میومتر یک بافت مخاطی موسوم به پلاک موکوسی دفع می شود. این بافت مخاطی در واقع همان بافت محافظ جنین است. بافتی که در ابتدای ورودی دهانه رحم قرار می گیرد. باعث حفاظت از جنین در برابر عفونت می شود. این پلاک موکوسی دفع می شود و به دنبال آن کیسه مایع جنین نیز دفع می گردد. رویدادی که می تواند با خونریزی همراه باشد.
ممکن است چند هفته قبل از زایمان شخص احساس کند کمی سبک شده است. این سبک شدن (Lightening) به معنی جا به جا شدن جنین و حرکت آن به سمت پایین رحم است. زایمان طبیعی معمولا با انقباضات منظم جدار رحم آغاز می شود. به طور طبیعی بعد از آغاز حاملگی تحت تاثیر هورمون پروژسترون و همچنین هورمون دیگری به نام HCG یا گنادوتروپین جفتی انسانی، ورودی دهانه رحم بسته می شود.
این وضعیت به حمایت و حفاظت از جنین مادر کمک می کند. در واقع یک مکانیزم دفاعی برای حفاظت از جنین است. هم در برابر عفونت های احتمالی و هم در برابر آسیب های فیزیکی. در هنگام شروع زایمان ابتدا انقباضات منظم رحم آغاز می شود. انقباضاتی که به دنبال آن پلاک مخاطی محافظ هم دفع می شود. پس از دفع میخ یا پلاک موکوسی ابتدای دهانه رحم، کیسه آب یا پرده های آمنیون و کوریون جنین پاره می شود و مقادیر بالایی مایعات سروزی از رحم دفع می شود.
در همین مرحله است که مادر متوجه خونریزی می شود. خونریزی که می تواند به دنبال خود باعث کم خونی شود. مادر پیش از این مراحل ممکن است مدتی دچار اختلالات گوارشی باشد. به عنوان مثال در روزها و ساعات منتهی به زایمان ممکن است دچار اسهال شود.
یکی از نکات بسیار مهم در مورد زنان باردار اجتناب از مصرف بیش از حد چربی و شیرینی است. اساسا چاقی و اضافه وزن از مواردی است که زنان باردار تا حد امکان باید از آن اجتناب کنند. ورزش های بسیار ملایمی مانند شنا در آب گرم می توانند در سلامت مادر و جنین بسیار موثر باشند. یکی از رویکرد های جدید در سالهای اخیر تلاش برای کنار گذاشتن استفاده از تزریق اپی دورال مواد مخدر بوده است.
در واقع گرایش شدیدی به عدم استفاده از این مخدرها در بین پزشکان دیده می شود. به خصوص با توجه به عوارضی که به هر حال ممکن است در نتیجه ورود یک مخدر به بدن روی دهد. از عوارض نورولوژیک تا عوارض فیزیکی و روانی. در این جا به چند نمونه از اقداماتی که می توان برای پیشگیری از درد زایمان یا کاهش آن انجام داد اشاره می کنیم.
در درجه اول حرکت منظم بسیار مهم است. حرکات منظم بدن کمک می کند، درد کمتری احساس شود. مادر باید در حین احساس درد تنفس عمیق داشته باشد. دوش گرفتن با آب ولرم، شنا در آب با دمای ملایم و ورزش های بسیار بسیار ملایم هم می تواند به کاهش این درد کمک کند. ممکن است ماما از روش هایی مثل طب فشاری، تکنیک های هومیوپاتی یا ماساژ ملایم هم برای تسهیل زایمان استفاده کند. تغییر پوزیشن نیز می تواند کمک کننده باشد.
از جمله مهمترین فواید زایمان طبیعی می توان به آزادسازی مقادیر بالایی از هورمون اکسی توسین اشاره کرد. این هورمون یک ترکیب پپتیدی است. ترکیبی که نقش بسیار مهمی در افزایش ترشح شیر دارد. همچنین در نتیجه زایمان طبیعی، ما شاهد یک پیک در ترشح هورمون دیگری هستیم. هورمونی به نام پرولاکتین. هورمونی که از سلول های لاکتوتروف آزاد می شود.
این سلول ها در بخشی به نام آدنوهیپوفیز در مغز قرار دارند. این ترکیب در آغاز ترشح شیر نقش بسیار مهمی دارد. در واقع آزاد شدن پرولاکتین باعث میشود حس مالکیت معنوی و فیزیکی در مادر نسبت به جنین ایجاد شود. زنانی که سزارین یا زایمان غیرطبیعی انجام می دهند ممکن است در این فرآیند آزادسازی شیر از غدد پستانی دچار مشکل شوند.
یکی از نکات بسیار مهم در زایمان جهت گیری سر جنین است. جنین باید به گونه ای در شکم مادر قرار گرفته باشد که سر وی به سمت خارج کانال زایمانی قرار گیرد. در غیر این صورت زایمان طبیعی ممکن است با مشکلاتی همراه شود. این وضعیت ممکن است هم برای مادر و هم برای جنین خطرناک باشد. در این حالت ممکن است در جنین وضعیت آپنه یا وقفه تنفسی روی دهد.
ممکن است تنفس جنین با مشکلاتی مواجه شود. وضعیتی بسیار خطرناک. وضعیتی که حتی ممکن است با مرگ جنین همراه باشد. به همین خاطر پیش از زایمان حتما باید سونوگرافی منظم انجام پذیرد. این فرآیند نشان می دهد که موقعیت جنین در رحم چگونه است. اگر سونوگرافی نشان دهد که سر جنین در موقعیت دهانه رحم قرار نگرفته، زایمان طبیعی می تواند مشکل ساز باشد.
در این موارد ممکن است انجام زایمان با عمل جراحی ارجحیت داشته باشد. یکی دیگر از خطرات زایمان طبیعی برای مادر تغییرات و نوسانات شدید فشار خون است. این وضعیت می تواند به اورژانس فشار خون تبدیل شود. وضعیتی که با احتمال پارگی عروق مغزی و مرگ آنی ممکن است همراه باشد. وضعیتی که حتی می تواند پارگی عروق مغزی جنین را نیز به همراه داشته باشد.
یکی دیگر از خطرات زایمان طبیعی احتمال انتقال عفونت های واژینال به جنین در حین زایمان است. در حین عبور جنین از کانال زایمان احتمال انتقال بسیاری از باکتری ها و قارچ ها به بدن جنین وجود دارد. به خصوص که کیسه آب جنین در این مرحله پاره شده و در نتیجه دیگر سدهای دفاعی مخاطی و بافتی کنار رفته است. در این حالت عفونت به راحتی به بدن جنین انتقال می یابد.
یکی از مهمترین این عفونت ها کنژنکتیویت نایسریایی است. التهاب ملتحمه چشم یکی از علایم این عفونت است. البته اگر مادر به طور منظم تحت پایش و معاینه قرار گرفته باشد، احتمال این عفونت ها به حداقل می رسد. از جمله عفونت های مادرزادی دیگر می توان به هرپس سیمپلکس یا عفونت تبخال، پاپیلوماوایروس (عفونت زگیل) و عفونت سایتومگالووایروس (CMV) اشاره کرد.
بسیاری از این عفونتها در آغاز با بروز عفونت چشمی در جنین همراه هستند. همچنین در صورتی که مادر از نظر ایمنی قوی نباشد، ممکن است عفونت قارچی را به جنین انتقال دهد. شایع ترین عفونت قارچی در نوزادان کاندیدیازیس است. عفونت با قارچ کاندیدا آلبیکنس با بروز علائم چشمی و دهانی همراه است. همان عفونتی که نام دیگرش برفک دهان می باشد.
مادر بعد از زایمان نیاز به استراحت کامل دارد. خواب آلودگی از شایع ترین پیامدهای زایمان است. به خصوص که بسیاری از زنان در طول زایمان طبیعی یا سزارین به هر حال دوزهایی از داروهای آرامبخش دریافت می کنند. در زایمان طبیعی مصرف مسکن های اپیوئیدی بسیار شایع است. این ترکیبات به هر حال ممکن است تا حدی باعث خواب آلودگی شوند. یکی دیگر از پیامد های مصرف این ترکیبات بروز اختلالات تعادل است.
آن چه از آن با عنوان آتاکسی نام می بریم. بنابراین بعد از زایمان مادر باید کاملا در حالت افقی قرار گیرد و استراحت کند. در این حالت احتمال آسیب های فیزیکی ناشی از سقوط به حداقل می رسد.
تسکین درد در روند زایمان طبیعی می تواند با تزریق برخی داروها صورت پذیرد. یکی از داروهای موثر در کاهش درد زایمان طبیعی مپریدین است. مپیریدن یا همان پتیدین معروف. ترکیبی از خانواده اپیوئید ها که خاصیت مخدری دارد. البته تزریق این دارو به صورت ساب دورال یا اپی دورال صورت می گیرد. یعنی در ناحیه نخاع تزریق می شود.
به این ترتیب شخص دچار افت هوشیاری نمی شود. همچنین احتمال بروز افت فعالیت تنفسی با تزریق اپی دورال کاهش می یابد. مطالعات نشان داده است که تزریق مقادیر محدود از این دارو نمی تواند برای جنین یا مادر مشکل جدی به وجود آورد.
طول دوره زایمان طبیعی می تواند از چند دقیقه تا چند ساعت در نوسان باشد. کوتاه بودن یا بلند بودن طول دوره زایمان لزوما ارتباطی با سلامت جنین و مادر ندارد. بنابراین نباید تصور کرد که یک زن باردار سالم باید حتما زایمان کوتاه یا طولانی داشته باشد. تا از این طریق بتوان به قضاوتی در مورد سلامت نوزاد او دست یافت.
اینوپرگنا یک مکمل برای تقویت قوای باروری و کمک به حاملگی است. این محصول در فرمولاسیون خود حاوی 2000 میلیگرم میواینوزیتول خالص است. ترکیبی که در عضله میومتر یا عضله جدار رحم تغلیظ می شود. ترکیبی که می تواند انقباضات طبیعی رحم را کلید بزند. ترکیبی که می تواند به اثرات پروستاگلندین های فعال در امر زایمان کمک کند. اینوپرگنا همچنین به دلیل دارا بودن مقادیر بالای فولات نسل چهار نقش مهمی در پیشگیری از اختلالات جنینی دارد.
به خصوص در پیشگیری از بروز اسپینا بیفیدا نقش مهمی ایفا می کند. اسپینا بیفیدا اختلالی همراه با عقب ماندگی جسمی و ذهنی خواهد بود. اینوپرگنا از این وضعیت نیز جلوگیری می کند. این محصول را روزی یک بار باید استفاده کرد. به این ترتیب که محتویات یک ساشه درون یک لیوان یا فنجان آب ریخته شده و میل می گردد. برای دسترسی به اطلاعات بیشتر روی لینک کلیک کنید.
زایمان یک فرآیند گریزناپذیر برای یک فرد باردار به شمار می آید. فرآیندی که می تواند بدون مداخله پزشکی یا با مداخله صورت پذیرد. اگر زایمان بدون مداخله پزشکی خاص و با کمک یک ماما صورت پذیرد، زایمان طبیعی نامیده می شود. زایمانی که همراه با ایجاد برش بر روی شکم و در اتاق عمل روی دهد، زایمان غیرطبیعی محسوب می شود.
هر چند که برخی بر این باورند این نامگذاری ها صحیح نیست. در واقع از دید بسیاری از صاحب نظران همه این زایمان ها به صورت طبیعی رخ می دهند. اما از قدیم این تقسیم بندی در میان مردم و برخی شاغلین حرف پزشکی مرسوم و مقبول بوده است. در زایمان طبیعی علائمی از جمله انقباضات منظم ناحیه رحم و خونریزی در آغاز زایمان دیده می شود.
معمولا در صورتی که مشکل خاصی وجود نداشته باشد، این نوع از زایمان به طور کلی ارجح است. زیرا برش دیواره رحم با ایجاد یک لایه بافت همبند در محل برش همراه خواهد بود. در واقع وقتی برش شروع به ترمیم می کند، به جای بافت عضلانی در محل برش بافت همبند تشکیل می شود. این بافت همبند ممکن است در زایمان های بعدی دچار مشکلاتی شود.
به عنوان مثال ممکن است بافت مزبور دچار پارگی گردد. به همین خاطر است که به طور کلی زایمان طبیعی به زایمان همراه با جراحی ارجحیت دارد. باید توجه داشت که برخی مکمل ها می توانند زایمان طبیعی را تسهیل کنند. از آن جمله می توان به مکمل اینوپرگنا دارو افشان شایگان اشاره کرد. محصولی حاوی 2000 میلی گرم میواینوزیتول که برای باروری و کمک به زایمان طراحی شده است.
این محصول همچنین در تسکین علائم مرتبط با سندرم تخمدان پلی کیستیک می تواند موثر باشد. علائمی همچون پرمویی (هیرسوتیسم)، آکنه (جوش)، ریزش موی سر (آلوپسی)، چاقی و هیپرگلایسمی با این مکمل بهبود می یابند. در واقع این مکمل کمک می کند بیمار نیاز کمتری به مصرف قرص های هورمونی داشته باشد. قرصهایی که به نوبه خود عوارض گوناگونی از جمله مشکلات کبدی و کلیوی را به دنبال دارند.
این مکمل همچنین به دلیل دارا بودن مقادیر بالای فولات نسل چهارم می تواند از بروز مشکلات دیگری جلوگیری کند. فولات نسل چهارم موثرترین عامل در جلوگیری از بروز نقص لوله عصبی است. نقص لوله عصبی یا آن چه که با عنوان اسپینا بیفیدا شناخته میشود. این اختلال با ایجاد علائم عقب ماندگی ذهنی و مشکلات رشد همراه است.
فولات نسل چهارم می تواند به پیشگیری از بروز این عارضه بپردازد. فولات نسل چهارم در فرمولاسیون قرص روکش دار بست فولات دارو افشان شایگان به کار برده شده است. این ترکیب همچنین در فرمولاسیون قرص روکش دار فولی مکس نیز حضور دارد. فولی مکس معادل 28 میلی گرم آهن عنصری به فرم نمک بیس گلیسینات دارد. این محصول به خصوص برای زنان باردار بسیار مناسب است. به خصوص از آن جهت که دقیقا مقدار مورد نیاز (RDA) آهن زنان باردار را داراست.
تهیه و تنظیم توسط تیم علمی دارو افشان شایگان
شرکت داروسازی دانش بنیان دارو افشان شایگان تولید فرآورده های سلامت محور در اشکال دارویی متنوع را وجهه همت خود قرار داده است.
لینک های مفید ————
اطلاعات تماس ————
تلفن : 02191007002
صدای مشتری : 1603
پست الکترونیک : info@shayganpharma.com
©کلیه حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شرکت دارو افشان شایگان می باشد .
