آیا آسم درمان دارد؟ اگر منظور از درمان، یک روش درمانی قطعی است، باید بگوییم نه. آسم درمان قطعی و ریشه ای ندارد. اما این بیماری را به خوبی می توان کنترل کرد. شاید حتی آسم به خودی خود بهبود یابد. به ترتیبی که هیچ اثری از تغییرات واضح در بافت ریه دیده نشود. آسم یک بیماری مزمن است که بعضی اوقات از کودکی ظاهر می شود.
گاهی هم شروع علائم این بیماری از ابتدای بزرگسالی است. به هر حال با استفاده به جا از اسپری های تنفسی می توان مانع از بروز بسیاری از حملات آسم شد. این بیماری گاهی اوقات زمینه آلرژیک دارد. یعنی واکنش های آلرژیک مانند سرفه و عطسه های مکرر که می تواند به بروز تنگی نفس منجر شود. گاهی یک عفونت تنفسی مانند سرماخوردگی ممکن است باعث تشدید آن شود. گاهی هم ضعف سیستم ایمنی ممکن است زمینه تشدید این بیماری را فراهم نماید.
شایع ترین علامت آسم حملات تنگی نفس است. حمله این بیماری شامل تنگی مجاری تنفسی است. تولید مقدار زیادی از مدیاتورهای التهابی همراه با انقباض عضلات صاف جدار مجرای تنفس. از جمله علائم دیگر این بیماری می توان به مواردی همچون احساس خفگی، اختلالات خواب به دلیل تنگی نفس در حین خوابیدن و خس خس سینه به خصوص در زمان بازدم اشاره کرد.
خس خس سینه به خصوص در هنگام بازدم در کودکان مبتلا به آسم بیشتر دیده می شود تا در بزرگسالان. سرفه، احتقان بینی و گلودرد از علائم هشداردهنده در این افراد هستند. این علائم ممکن است نشانه همراه شدن یک عفونت تنفسی باشد. عفونت هایی همچون سینوزیت، فارنژیت و نیومونی (ذات الریه). از جمله عوارض مهم این بیماری می توان به کم خونی اشاره کرد.
به خصوص کم خونی از نوع فقر آهن که در این افراد ممکن است بیشتر از سایر انواع کم خونی مشاهده شود. جالب است بدانید اشخاصی که به این بیماری مبتلا هستند، 4 برابر بیشتر از افراد عادی به کم خونی مبتلا می شوند. بنابراین باید افراد مبتلا به آسم مزمن را از نظر ابتلا به کم خونی به طور منظم مورد بررسی قرار داد.
برای کمک به درمان این بیماری روش های مختلفی وجود دارد. غذاهای تند و پرادویه معمولا حملات ناشی از این بیماری را تشدید می کنند. بنابراین باید از مصرف این فرآورده ها خودداری کرد. مصرف غذاهای فرآوری شده مانند میوه های خشک، پنیر چدار و شراب قرمز به هیچ وجه برای بیمار مبتلا به این بیماری مناسب نیست. بسیاری از این غذاها دارای مقادیر بالایی سولفیت هستند. این ماده می تواند حملات آسم را تشدید نماید.
غذاها و نوشیدنی های حاوی مقادیر بالای کافئین هم می توانند در تشدید حملات آسم نقش داشته باشند. برعکس استفاده از میوه و سبزی تازه، به خصوص کاهو و کلم بروکلی، استفاده از گوجه فرنگی تازه و ماهی برای کمک به کنترل آسم بسیار مفید است. مصرف مرکبات به خوبی می تواند با مقادیر بالای ویتامین C خود مانع از بروز واکنش های التهابی در ریه شود.
برخی از جدیدترین مطالعات نشان داده است که مصرف غذاها و مکمل های حاوی فولات و کوئرستین می تواند در کاهش شدت التهاب مجاری تنفسی موثر باشد. مکمل هایی مانند بست فولات و آسماکر برای کاهش شدت واکنش های التهابی تنفسی و همچنین تسکین علائم آلرژی بسیار موثرند.
آسم به هیچ وجه واگیر دار نیست. این بیماری یک بیماری با منشا ژنتیکی است. اگر کسی در بین اعضای خانواده درجه اول خود شخص مبتلا به این وضعیت داشته باشد، احتمال بیشتری دارد که به این بیماری مبتلا گردد. اما این که کسی تصور کند وقتی با یک فرد مبتلا به این بیماری رابطه نزدیک داشته باشد، ممکن است صرفا در اثر این ارتباط نزدیک دچار آسم شود، کاملا نادرست است.
آسم یک عفونت مسری نیست که به راحتی در اثر تماس از کسی به کس دیگر انتقال پیدا کند. در خصوص برونشیت می توان گفت عوامل ممکن است نقش ریسک فاکتور محیطی را برای ابتلا به این بیماری بازی کنند. عواملی هم چون استعمال سیگار، قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی خطرناک مانند رنگهای روغنی و مواد نفتی، یا کار در معادن می توانند از جمله این ریسک فاکتورها باشند. گازهای جنگی مانند ترکیبات ارگانوفسفره، گازهای جنگی و سموم دفع آفات نباتی هم می توانند زمینه ساز بروز حملات آسم و برونشیت شوند.
بسیاری از بیماران مبتلا به آسم مزمن عمر کاملا طبیعی دارند. اما اگر این بیماری به خوبی کنترل نشود، بله می تواند مرگ آفرین هم باشد. در حملات مکرر این وضعیت شخص در فاز بازدم دچار تنگی مجاری تنفسی می شود. شخص نمی تواند هوای بازدم را به خوبی تخلیه کند. این وضعیت می تواند منجر به افزایش فشار شریانی دی اکسید کربن و کاهش فشار اکسیژن شود.
این هر دو برای مغز و قلب که ارگان های حیاتی بدن به حساب می آیند، بسیار خطرناک است. بنابراین بله این وضعیت در صورت عدم درمان می تواند کاملا کشنده باشد. ولی آسم در صورتی که با استفاده از داروهای مناسب کنترل شود، به هیچ وجه کشنده نیست. حتی در صورت استفاده به موقع از اسپری های کورتیکواستروئید تعداد دفعات حمله آن کمتر هم می شود.
استفاده از داروهایی همچون مونته لوکاست و زفیرلوکاست می تواند التهاب مجاری تنفسی را کاهش دهد و آن را بهتر کنترل کند. بنابراین فرد مبتلا به این وضعیت را باید از این جهت آگاه کرد. بسیاری از بیماران مبتلا به این بیماری به دلیل عدم اطلاع از این واقعیات ممکن است از نظر روحی دچار مشکلاتی شوند.
آسم به خودی خود به هیچ وجه موجب سرطان نمی شود. سرطان ریه در واقع ربط مستقیمی با این بیماری ندارد. برونشیت و آسم بیماری هایی مستقل از سرطان ریه هستند. اشخاصی که دچار برونشیت مزمن می شوند، ممکن است در معرض ابتلا به سرطان هم باشند. زیرا عامل ایجاد برونشیت، همان عاملی است که می تواند ریسک فاکتور ابتلا به سرطان هم باشد.
منظورمان همان رادیکال های آزاد اکسیداتیو هستند. ترکیباتی که در آلاینده های زیست محیطی به وفور حضور دارند. این ترکیبات می توانند باعث تولید موادی در بدن شوند که به آن ها هاپتن می گویند. هاپتن ها به ایمنوژن تبدیل می شوند. ایمنوژن ها پاسخ های ایمنی را تحریک می کنند. واکنش هایی در نتیجه این پاسخ ایمنی راه اندازی می شوند که موجب ایجاد التهاب می گردند.
التهابی که خود باعث تخریب بافت مجاری تنفسی می گردد. به این ترتیب است که برونشیت یا بیماری انسدادی مزمن ریه (COPD) به وجود می آید. وضعیتی که در بسیاری از افراد سیگاری مشاهده می شود. همین رادیکال های آزاد اکسیداتیو که عامل ایجاد واکنش التهابی مزمن ریه هستند، می توانند محرک بروز سرطان هم باشند.
حملات دراین وضعیت بعضا در اثر استرس تشدید می شوند. مطالعات نشان داده است که ارتباط جدی و قوی بین آسم، حملات اضطرابی و افسردگی وجود دارد. نه تنها استرس و افسردگی، بلکه حتی حالاتی همچون احساسات عاطفی شدید می تواند حملات آسم را تحریک کند. گاهی ممکن است شخص به دلیل وقوع حملات پانیک (Panic Attack) دچار حالتی شبیه به آسم شود. با این تفاوت که در آسم معمولا سرفه و خس خس سینه هم دیده می شود، اما در حملات پانیک تنفس تند و مکرر مشاهده می گردد.
آسم بیماری مزمنی با زمینه آلرژیک – ژنتیکی است. بیماری که در صورت درمان به موقع و صحیح هرگز خطرآفرین نیست. اما اگر به درستی درمان نپذیرد می تواند زمینه ساز مشکلات زیادی برای بیمار شود و حتی کشنده باشد. برای کنترل این بیماری در درجه اول باید تحریک پذیری مجاری تنفسی را به حداقل رساند. برای این منظور استفاده از ترکیبات ضدالتهاب تنفسی مانند کورتیکوستروئید های استنشاقی به شدت توصیه می شود.
این ترکیبات واکنش های التهابی مجاری تنفسی را التیام می بخشند. ترکیبات دیگری مانند سالبوتامول و ترکیبات مشابه نقش شل کننده مجاری تنفسی را به عهده دارند. مصرف منظم و دقیق این فرآورده ها در کنار ترکیبات ضدالتهاب خوراکی می تواند به کنترل بهتر آن کمک کند. در این میان مصرف مکمل هایی مانند آسماکر و بست فولات هم می تواند نقش کمک کننده داشته باشد.
تهیه و تنظیم توسط تیم علمی دارو افشان شایگان
References:
شرکت داروسازی دانش بنیان دارو افشان شایگان تولید فرآورده های سلامت محور در اشکال دارویی متنوع را وجهه همت خود قرار داده است.
لینک های مفید ————
اطلاعات تماس ————
تلفن : 02191007002
صدای مشتری : 1603
پست الکترونیک : info@shayganpharma.com
©کلیه حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شرکت دارو افشان شایگان می باشد .
